Tip 1 diyabetik nefropati genellikle belirli bir gelişim evresi izler. Hiperfiltrasyonla başlayıp azotemiye kadar ilerler.
Bu gelişim evrelerini tip 2 diabetes mellitusta oluş sırasına göre saptamak daha zordur. Çünkü tip 2 diabetes inellitusun tam başlangıç zamanı çoğu vakada bilinmez.
Diabetik nefropatinin evreleri
1-Hiperfiltrasyon fazı: GFR artmış, böbrek büyük, proteinüri yoktur. ilk patoloji olan kapiller kalınlaşmanın eşlik ettiği dönemdir.
2-Mikroalbuminürik faz: GFR normal veya artmıştır. Mikroalbuminüri (30-300 mg/gün) vardır.
3-Aşikar proteinüri evresi: Proteinüri aşikardır, tansiyon yüksek ve ödem olabilir.
4-İleri diyabetik glomerülopati: Azotemi, ödem ve hipertansiyon vardır. iki formu var;
a-Nodüler glomerüloskleroz: Tip 1 DM’a özgündür (Kimmelstiel – Wilson).
b-Diffüz glomerüloskleroz: En sık görülen bulgudur. Glukozüri diyabetik dönemlerle ilgili değildir. Kan şekerinin 180 mgr/ dl’nin üzerinde olduğu her durumda görülür.
Diyabetik nefropatinin klinik gelişiminde her bir ayrı yapısal ve işlevsel bulgulara sahip 5 aşama tanımlanmaktadır
Evre 1 (1-3 yıl): Hiperfiltrasyon (GFH %25-50 oranında artma) ve renal hipertrofi. Yalnızca Tip 2 DM’de hipertansiyon başlangıcı.
Evre 2 (1-5 yıl): Genellikle GFH normal ve yalnızca Tip 2 DM’de hipertansiyon başlangıcı.
Evre 3 (6-15 yıl): Başlangıç Nefropati: Mikroalbüminüri (30-300mg/24 saat) ve hipertansiyon. Mesangial yayılım, glomerul bazal membranında (GBM) kalınlaşma ve arteriolar hyalinleşme.
Evre 4 (15-25 yıl): Aşikar Nefropati: Diffüz ya da nodüler glomerulosklerozis (Kimmelstiel-Wilson lezyonları), tubulointertisyel fibrozis. Proteinüri, nefrotik sendrom, azalmış GFH ve hipertansiyon.
Evre 5 (20-30 yıl)- Son Dönem Böbrek Hastalığı (SDBH): Histolojik model kötüleşir ve böbrek replasman tedavisi gerekir.