Magnezyum (Mg) eksikliği kronik alkolizmde sıklıkla ortaya çıkar ve bu popülasyonda görülen osteoporoz ve kardiyovasküler hastalık görülme sıklığının artmasına katkıda bulunabilir. Mg eksikliği öncelikle renal Mg israfına bağlıdır ve diyetle Mg yoksunluğu, ishal veya kusmayla birlikte gastrointestinal kayıplar ve ayrıca diüretikler ve aminoglikozidler gibi ilaçların eş zamanlı kullanımıyla daha da kötüleşir.
Osteoporoz alkolik popülasyonda yaygındır. Mg eksikliği mineral homeostazisi üzerindeki etkileri nedeniyle kemik kaybının artmasına katkıda bulunabilir. Mg tükenmesinde, bozulmuş paratiroid hormonu (PTH) salgılanmasının yanı sıra böbrek ve iskeletin PTH etkisine karşı direnci nedeniyle sıklıkla hipokalsemi vardır.
1,25-vitamin D’nin serum konsantrasyonları da düşüktür. Bu değişiklikler hafif derecede Mg eksikliğinde bile görülür ve kronik alkoliklerde görülen metabolik kemik hastalığına katkıda bulunabilir. Alkoliklerdeki hipomagnezemi, trombosit fonksiyonunu değiştirerek kardiyovasküler hastalığın artmasına da katkıda bulunabilir. Mg eksikliğinin trombosit reaktivitesini arttırdığı gösterilmiştir. Bu çalışmalarda Mg’nin çeşitli agregasyon ajanlarına karşı trombosit agregasyonunu inhibe ettiği gösterilmiştir.
Mg eksikliği olan hastaların, Mg tedavisiyle normale dönen trombosit agregasyonunda artış olduğu gösterilmiştir. Mg’nin antiplatelet etkisi, Mg’nin tromboksan A2 ve 12-hidroksieikosatetraenoik asit (trombosit agregasyonunda rol oynadığı düşünülen eikosanoidler) sentezini inhibe ettiği bulgusu ile ilişkili olabilir.
Mg aynı zamanda trombositlerde trombin kaynaklı Ca2+ akışını da engeller ve güçlü antiagregan eikosanoid olan prostaglandin I2’nin sentezini uyarır. Bu nedenle, Mg eksikliği trombosit agregasyonunu artırabilir ve alkoliklerde hipertansiyon ve aterosklerotik kardiyovasküler hastalığın artmasına neden olabilir.