İnsan İmmün Yetmezlik Virüsü (HIV), konak hücrelere (özellikle CD4+ T hücreleri ve makrofajlar) bağlanmak ve onlara girmek için spesifik viral proteinleri kullanır.
Şıkları değerlendirelim:
A) Glikoprotein 160 (gp160): Bu, HIV zarf glikoproteininin prekürsör (öncü) formudur. Hücre içinde sentezlendikten sonra viral proteazlar tarafından kesilerek gp120 ve gp41 olmak üzere iki fonksiyonel proteine ayrılır. Dolayısıyla, gp160 doğrudan CD4’e bağlanmaz, onun parçaları bağlanır.
B) Protein 17 (p17): Bu, viral matriks proteinidir. Virionun iç zarfını oluşturur ve viral çekirdek ile zarf arasındaki bağlantıyı sağlar. Konak CD4 molekülüne bağlanma görevi yoktur.
C) gp120 proteini: HIV zarfının dış kısmında yer alan bu glikoprotein, virüsün konak hücre yüzeyindeki CD4 molekülüne ve ardından kemokin koreseptörlerine (CCR5 veya CXCR4) bağlanmasından doğrudan sorumludur. Bu bağlanma, virüsün hücreye giriş sürecinin ilk adımıdır.
D) Protein 24 (p24): Bu, HIV’in kapsid proteinidir. Viral genomu çevreleyen konik bir kapsid oluşturur. Tanı testlerinde (örneğin p24 antijen testi) kullanılan önemli bir belirteç olsa da, konak CD4 molekülüne bağlanma görevi yoktur.
E) vif proteini: (Viral enfeksiyöz faktör) Vif proteini, HIV’in konakçı hücrelerde replikasyonunu kolaylaştıran bir yardımcı proteindir. Konakçı savunma mekanizmalarını (örneğin APOBEC3G) etkisiz hale getirerek viral enfektiviteyi artırır, ancak CD4’e bağlanma görevi yoktur.
Bu bilgilere göre, HIV’in konak CD4 molekülüne bağlanmasını sağlayan antijen gp120 proteini‘dir.
Doğru Cevap: C) gp120 proteini