Yüksek molibden seviyeleri, vücudun bakır alımına müdahale ederek bakır eksikliğine neden olabilir. Molibden, plazma proteinlerinin bakıra bağlanmasını önler ve ayrıca idrarla atılan bakır miktarını artırır. Yüksek düzeyde molibden tüketen geviş getiren hayvanlar ishal, bodur büyüme, anemi ve akromotriki (kürk pigmenti kaybı) ile muzdariptir. Bu belirtiler, diyet ve enjeksiyon olmak üzere bakır takviyeleri ile hafifletilebilir. Etkili bakır eksikliği aşırı kükürtle daha da kötüleşebilir.

Bakır indirgemesi veya eksikliği, parlak kırmızı anyon tetratiyomolibdatın bakır şelatlayıcı ajan olduğu bileşik amonyum tetratiyomolibdat tarafından terapötik amaçlar için kasıtlı olarak indüklenebilir. Tetratiyomolibdat ilk olarak hayvanlarda bakır toksikozunun tedavisinde terapötik olarak kullanılmıştır. Daha sonra insanlarda kalıtsal bir bakır metabolizması bozukluğu olan Wilson hastalığında bir tedavi olarak tanıtıldı; hem bağırsaktaki bakır emilimi ile rekabet ederek hem de atılımı artırarak etki eder. Ayrıca, potansiyel olarak bakır iyonlarına bağlı membran translokasyon sürecini inhibe ederek anjiyogenez üzerinde inhibitör bir etkiye sahip olduğu bulunmuştur

Bu, kanser, yaşa bağlı makula dejenerasyonu ve kan damarlarının patolojik çoğalmasını içeren diğer hastalıklar için tedavilerin araştırılması için umut verici bir yoldur.

Bazı otlayan çiftlik hayvanlarında, en güçlü sığırlarda, toprağın pH’ı alkaliye nötrse, otlak toprağındaki molibden fazlalığı sırmalara (ishal) neden olabilir; bkz. gözyaşları.