Aşağıdakilerden hangisi klasik lober pnomoninin evrelerinden biri değildir?
A) Konjesyon
B) Kırmızı hepatizasyon
C) Apseleşme ******
D) Gri hepatizasyon
E) İyileşme
Lober pnomonin evreleri sırası ile aşağıda verilmiştir.
1- Konjesyon
2- Kırmızı hepatizasyon
3- Gri hepatizasyon
4- İyileşme
Lober pnömoni genellikle akut bir ilerleme gösterir.
Klasik olarak hastalığın dört evresi vardır:
1-İlk 24 saatte konjesyon : Bu aşama histolojik olarak damar tıkanıklığı, alveolar sıvı, az sayıda nötrofil ve sıklıkla çok sayıda bakteri ile karakterizedir . Büyük ölçüde akciğer ağır ve hiperemiktir .
Tıkanıklık aşaması olarak da bilinir, bakteriyel enfeksiyonun gelişimini temsil eder ve yaklaşık 24 saat sürer. Bu aşama, az sayıda nötrofil ve sıklıkla bol miktarda bakteri içeren vasküler kanlanma ve intraalveoler sıvının varlığı ile karakterize edilir. Mikroskobik olarak etkilenen lob yoğun, sulu, kırmızı ve yarı çöküntü halindedir.
2-Kırmızı hepatizasyon veya konsolidasyon : Artan sayıda nötrofil ve fibrin ile birlikte kırmızı kan hücrelerinin alveoler boşluklara sızmasıyla damar tıkanıklığı devam eder . Hava boşluklarının eksuda ile doldurulması, alveoler parankimde kaba bir katılaşma veya konsolidasyon görünümüne yol açar . Bu görünüm karaciğere benzetildiği için “hepatizasyon” terimi de kullanılır.
Alveolar boşlukları dolduran bol miktarda nötrofil ve fibrin çökelmesinin varlığı ile karakterizedir. Masif birleşik eksüdasyon akciğer mimarisini gizler. Kırmızı kan hücrelerinin ekstravazasyonu makroskobik olarak görülen rengin ortaya çıkmasına neden olur. Lökositler kapalı bakteriler içerir. Neredeyse her zaman bitişikte fibrinöz veya fibrinosuppurat nörit vardır. Makroskobik incelemede lobun kırmızı renkte, sert bir görünümde, havasız ve karaciğere benzer kıvamda olduğu görülür.
3-Gri hepatizasyon : Nötrofillerin ve fibrinin kalıcı olmasıyla kırmızı kan hücreleri parçalanır. Alveoller hala birleşmiş gibi görünmektedir ancak genel olarak rengi daha soluk ve kesilen yüzey daha kurudur. Bu, genellikle ciddi vakalarda ölümün meydana geldiği zamandır.
Fibrin birikmeye devam eder ve lökositler ve kırmızı kan hücreleri giderek parçalanır. Bu eksuda bir miktar büzülür ve alveol duvarlarına bitişik temiz bir alan bırakır. Olağan durumlarda alveoler göğüs plakaları korunur. Fibrinosuppurat eksudanın kalıcılığıyla birlikte kırmızı kan hücrelerinin ilerleyici parçalanması, makroskobik kahverengimsi gri ve kuru görünüme yol açar. Bakteriyel enfeksiyon plevral boşluğa yayıldığında intraplevral fibrinosuppurat reaksiyonu plevral ampiyem olarak bilinen duruma neden olur .
4-Çözünme / rezolüsyon (tam iyileşme): Eksüda, enzimatik aktivite ile sindirilir ve makrofajlar veya öksürük mekanizması tarafından temizlenir. Nötrofiller tarafından üretilen enzimler eksudaları sıvılaştıracak ve bu ya balgamla atılacak ya da lenf yoluyla boşaltılacaktır. Çoğu durumda iyi bir evrimle gerçekleşen şey budur. Alveolar boşluklarda biriken eksuda, ilerleyici enzimatik sindirime uğrar ve geride yeniden emilen, makrofajlar tarafından fagosite edilen veya ekspektoranlanan yarı sıvı granüler kalıntılar kalır. Bu olumlu vakalarda akciğer parankimi tamamen iyileşir. Plevral reaksiyon da aynı şekilde çözülebilir ancak daha sık organize olur ve fibröz kalınlaşmaya veya kalıcı yapışıklıklara neden olur.