Heterotopik kemik, heterotopic ossification; fibrodysplasia ossificans progressiva (FOP) progressive osseous heteroplasia (POH)


KEMİK TİPLERİ

Uzun kemik (os longum); femur, humerus, clavicula, ossa metacarpi, ossa metatarsi ve phalanges.

Kısa kemik (os breve); ossa carpi ve ossa tarsi.

Düzensiz kemik (os irregulare); vertebra, os coxa, os sphenoidale, os ethmoidale ve yüz kemiklerinin çoğu.

Yassı kemik (os planum); koruma fonksiyonları vardır. İki kompakt kemik tabakası ile aralarındaki diploe denilen spongioz kemik tabakasından oluşur. Bu yapı özellikle kafa travmalarında, iç tabakaya ve beyne zarar vermeksizin dış tabakanın kırılmasına izin verir. Diploe, kırmızı kemik iliği ve diploik venlerin bulunduğu diploik kanalları (canales diploici) içerir. Diploik venler yeni doğanda yoktur, ikinci yaştan itibaren oluşurlar. Costae, os frontale, os parietale, scapula ve sternum.

KLİNİK

Yassı tip kemiklerde bulunan diploik kanallar, özellikle pariyetal kemiğin radyolojik incelemelerinde kırık hattı sanılabilir.

Susamsı kemik (os sesamoideum); bazı kasların tendonları içinde bulunan kemiklerdir. Tendonları korurlar. İnsersiyo açısını artırarak, kasların eklemdeki etkisini büyütürler. Vücudun en büyük susamsı kemiği, m. quadriceps femoris’in tendonu içinde yer alan patella’dır. M. gastrocnemius’un lateral başı içinde bulunan fabella, bir artiküler susamsı kemiktir. Gerçekte bir karpal kemik olan os pisiforme, m. flexor carpi ulnaris’in tendonu içinde yer aldığından, aynı zamanda susamsı bir kemiktir. Susamsı kemiklerin periosteum’u yoktur.

Aksesuar kemik (os accessorius); ek ossifikasyon merkezleri olduğunda meydana gelirler. Esas kemikle birleşmeyip ayrı gelişen bu kemikler, özellikle ayak iskeletinde yaygındır. Radyolojik değerlendirmelerde kırıklarla karıştırılabilirler. Ossa suturalia (Wormian kemikleri), os trigonum, os vesalianum pedis (Vesalius kemiği) ve os naviculare accessoria gibi.

Havalı kemik (os pneumaticum); içlerinde boşluklar bulunan kemiklerdir. Temporal kemiğin mastoid parçası ile paranazal sinüslerin bulunduğu os frontale, os ethmoidale, os sphenoidale ve maxilla.

Heterotopik kemik; yumuşak dokularda görülen bu kemikler, genellikle kronik bir inflamatuar hastalık sonucu (akciğer tüberkülozu gibi) oluşurlar.

Heterotopic Ossification; Tuberculous Meningoencephalitis de görülebilir

Ankylosing Pelvitrochanteric Heterotopic Ossification; Spinal Tuberculosis