Erişkinde Meckel Divertikülü tanısında kullanılan en ideal görüntüleme yöntemi aşağıdakilerden hangisidir?
a-Technetium-99m (99mTc) pertechnetate scan,
b-Colonoscopy
c-Ultrasonography
d-Computed tomography (CT scan)
e-Enteroklizis **
Meckel divertikülü, gastrointestinal sistemde en sık görülen konjenital anomalidir. Meckel divertikülü, bir ileum ansının antimezenterik kısmına yerleşik, barsak duvarının tüm katlarını içeren bir divertiküldür. Normalde intrauterin hayatın dokuzuncu haftasına kadar oblitere olur, ancak populasyonun %1-3’ünde görülebilir. Genellikle 2 yaşın altında olmak üzere pediatrik yaş grubunda sık rastlanır toplumun %2’sinde görülür; Meckel bulunanların %2’sinde semptom verir; ilioçekal valv’den 2 feet uzaklıkta yer alır; 2 inch uzunluğundadır; 2 tip doku içerir (gastric ve pankreatik); erkek/kadın görülme sıklığı 2/1’dir
Hastalarda genellikle apandisit, kolesistit, peptik ülser hastalığı veya renal koliklerde de kendini gösteren kusma ve bulantı yakınmalarıyla kliniğe başvururlar. Semptom veren hastaların %10 ile %20’sinde kendisini ülserasyon ve kanama ile belli eder. Semptomatik hastaların %80’i 15 yaşın altındadır. Çocuklardaki en sık komplikasyonu, Meckel divertikülünde yer alan ve hidroklorik asid sekrete eden ektopik gastrik mukozanın ileumda meydana getirdiği ülserasyonlar sonucu gelişen alt gastrointestinal sistem (GIS) kanamasıdır
Gastrik mukoza hücrelerinde tutulan Tc- 99m perteknetat ile yapılan Meckel divertikülü sintigrafisi, ektopik gastrik mukoza içeren Meckel divertikülünü tespit etmede son derece yararlı bir testtir
Ancak, sintigrafik incelemelerde pek çok yanlış pozitif ve negatifliğe yol açan nedenler mevcuttur. En sık böbrekler, üreter veya mesane aktivitesi ile karışıklık yaşanmaktadır.
Gastrik mukoza içeren Meckel divertikülünü gösterebilen en doğru görüntüleme yöntemi sintigrafidir. Düşük radyasyon özelliği ve hastanın konforu açısından da değerlendirildiğinde ilk basamak tanı yöntemlerinden olması önerilmektedir. Sintigrafi Tc-99m perteknetatın gastrik mukoza tarafından tutulması prensibine dayanır. Çocuklarda sensitivite %85, spesifite %95’dir
Testten önce pentagastrin ve simetidin gibi H2 reseptör blokörlerinin kullanımı ise testtin duyarlılığını arttırmaktadır. Normal bir sintigrafide abdominal bölgede mide ve üriner sistem dışında aktivite tutulumu çok beklenmemelidir. Pozitif bir çalışmada, mide ile eş zamanlı olarak özellikle sağ alt kadranda olmak üzere intraperitoneal artmış aktivite olarak izlenir. Aktivite tutulumu özellikle traser enjeksiyonunun 5-10. dakikalarında gözlenir zamanla normal gastrik tutulum ile eşdeğer olarak yoğunlaşarak devam eder
Bilindiği üzere batında Tc-99m perteknetat tutulumuna sebep olabilen başka sebepler de mevcuttur. Muhtemelen teknik nedenlerden daha çok anatomik veya fizyolojik nedenlerden kaynaklanan yanlış sonuçlarla karşılaşılmaktadır. Meckel divertikülünde gastrik mukozanın az miktarda bulunması veya bulunmaması, divertikülün nekrozu veya iskemisi, mesane aktivitesi yanlış negatiflik sonuca sebep olmaktadır. Bunun yanında yanlış pozitiflik sebepleri ise daha geniş bir spektruma sahip olup başlıca üriner sistem anomalileri (örneğin hidronefroz, ekstrarenal pelvis, ektopik böbrek ve mesane divertikülleri), vasküler tümörler ve arteriovenöz malformasyonlar, hiperemi ve enflamasyon ile seyreden peptik ülser, invajinasyon, apendisit, ince bağırsak obstrüksiyonu, Crohn hastalığı, ülseratif kolitlerdir
Meckel divertikülü sintigrafisi değerlendirilirken özellikle üriner sistem aktivitelerinin yanlış pozitifliğe neden olabileceği daima düşünülmelidir